Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

΄Ελληνες με Ε κεφαλαίο.Ο Αθηνών Χρύσανθος



............
παραθέτω λίγα στοιχεία, απο την ζωή και το έργο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου, ο οποίος απεβίωσε τέλη Σεπτεμβρίου του 1949.
Ο κατά κόσμον Χαρίλαος Φιλιππίδης, γεννήθηκε στην Γρατινή Ροδόπης, αποφοίτησε απο την Θεολογική Σχολή της Χάλκης , συνέχισε τις σπουδές του στην Λειψία και την Λωζάννη και ορκίστηκε Μητροπολίτης Τραπεζούντας το 1913. Αγωνίστηκε για τα δίκαια της φυλής και την ανεξαρτησία του Πόντου με αποτέλεσμα το 1921 Τουρκικό δικαστήριο να τον δικάσει ερήμην εις θάνατον.
Το 1938 εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Κατά την διάρκεια της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, στις 27.04.1941 ο Ελληνας φρούραρχος στρατηγός Καβράκος του ζήτησε να πάνε μαζί στους Αμπελοκήπους και να παραδώσουν εκεί την πόλη στον εχθρό, αρνήθηκε λέγοντας " έργο του Αρχιεπισκόπου είναι να απελευθερώνει και όχι να υποδουλώνει"
Δύο ημέρες μετά, ο Επίτροπος του Ναού της Μεταμορφώσεως Πλάκας Πλάτων Χατζημιχάλης του αναγγέλλει τον σχηματισμό της κυβέρνησης υπο τον στρατηγό Τσολάκογλου στην οποία μάλιστα ήταν ο ίδιος μέλος και καλεί τον Χρύσανθο να τους ορκίσει...
Η απάντηση του Χρύσανθου " Η Εθνική Κυβέρνησις την οποία όρκισα εξακολουθεί να υφίσταται και να συνεχίζει τον πόλεμον { εννοεί την κυβέρνηση η οποία αρχικά διέφυγε στον Κρήτη και απο εκεί στην Μέση Ανατολή } . Αλλη κυβέρνηση δεν δύναμαι να ορκίσω. Σε ύποπτες και αντεθνικές ενέργειες, που θα είναι εθνικά ολέθριες δεν μπορεί η Εκκλησία να δώσει τον όρκο και την ευλογία της"..........
Λίγες ώρες μετά τον επισκέπτεται για το ίδιο θέμα και ο υπασπιστής του Τσολάκογλου για να λάβει και αυτός την ακόλουθη απάντηση.." Εγώ δεν έρχομαι να ορκίσω κυβέρνηση προβληθείσα υπο του εχθρού , τας κυβερνήσεις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς. Η κυβέρνηση που όρκισα εξακολουθεί να υπάρχει και να δίδει τον υπέρ της ελευθερίας και του έθνους αγώνα στην Κρήτη"
Λίγες ημέρες μετά επαύθει απο τα καθήκοντά του και αντικαταστάθηκε με τις ευλογίες Τσολάκογλου απο τον Κορινθίας Δαμασκηνό.
Και τελειώνουμε με την συγκλονιστική διαθήκη του. Αφου ζητούσε συγνώμη απο όσους ελύπησε και συγχωρούσε όσους τον λύπησαν άφησε τα λιγοστά υπάρχοντά του [ άμφια, στυλογράφο, ράβδο } σε συνεργάτες του ιερείς έγραψε
" Οι συγγενείς μου κατά σάρκα θα σεβαστούν την μνήμη μου και δεν θα ζητήσουν συντάξεις και επιδόματα απο το κράτος. Αν κανείς αθετήσει την τελευταία μου τούτη θέληση , τον αποκηρύσσω απο συγγενή μου και παρακαλώ Εκκλησία και Πολιτεία να απορρίψωσι τοιαύτην ασεβήν αίτησιν".........