Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Ασφάλεια στο διαδίκτυο

Εντυπώσεις - Παρατηρήσεις - Πιθανή συνέχεια της ιστορίας του μικρού Νικόλα που βρίσκεται στην σελίδα
Ασφάλεια στο διαδίκτυο
http://www.e-yliko.gr/htmls/Safety/getsafe/pupil.htm
Η ιστορία έχει τίτλο το Απέραντο Δάσος

Η Ιστορία του Νικόλα μου άρεσε πολύ. Μου μετέφερε πολύ σημαντικά μηνύματα.Να προσέχω πολύ όταν "σερφάρω ' στο διαδίκτυο.Να μην δέχομαι μηνύματα από αγνώστους γιατί μπορεί να μεταφέρουν κάποιο ιό.
Και τελευταίο και σημαντικότερο να μην δίνω τα στοιχεία μου και τον κωδικό του υπολογιστή μου σε κανέναν.
Είναι μηνύματα που πρέπει να διαδοθούν σε όλα τα παιδιά για να ' σερφάρουν ' με ασφάλεια στο διαδίκτυο.
Στ 2 Σαβ. Χιδ.

Πάπυροι.Το facebook των αρχαίων


Ο πάπυρος (λατ. papyrus) ήταν κοινό υλικό γραφής σε ολόκληρη την κλασική Αρχαιότητα και κατασκευαζόταν από το φυτό πάπυρος. Τα αρχαιότερα δείγματα παπύρου, με ιερογλυφική γραφή, χρονολογούνται από το 3.000 π.Χ.. Εικονίζονται όμως κύλινδροι από πάπυρο σε παραστάσεις αιγυπτιακών ναών που είναι ακόμη παλαιότερες. Αρχικά οι Έλληνες δεν έκαναν εισαγωγή παπύρου από την Αίγυπτο, αλλά τον αγόραζαν από τους Φοίνικες. Από εκεί, κατά την άποψη μερικών ερευνητών, προήλθε μια άλλη ονομασία του παπύρου, Βύβλος, από μια πόλη της Φοινίκης που ήταν σημαντικό κέντρο εμπορίας παπύρου.
Ο πάπυρος έφθανε στο εμπόριο με τη μορφή ρολών, οι οποίοι τυλίγονταν σε ένα ξύλινο κοντάρι, καθώς είχαν την ελαστικότητα που ήταν αναγκαία για ένα αρχαίο βιβλίο, το οποίο έπρεπε συχνά να ξετυλίγεται και να τυλίγεται.
Πάνω στον πάπυρο έγραφαν κατά στήλες με ένα μυτερό καλάμι βουτηγμένο σε μελάνι, τις περισσότερες φορές μόνο από την εσωτερική όψη και σπανιότερα στις δύο όψεις.

Ομάδες ΣΤ2
Τα παιδιά της Εδέμ.
Ατρόμητοι Κατακτητές.
Μυστικοί Πράκτορες.
Κεραυνοί του Δια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Τ.Ε1

Ο Πάπυρος
Στις όχθες του Νείλου στην Αίγυπτο φυτρώνει ένα φυτό που μοιάζει κάπως με το καλάμι. Αυτό είναι ο πάπυρος. Απ' αυτό, εδώ και έξι χιλιάδες χρόνια, οι Αιγύπτιοι έπαιρναν την πρώτη ύλη γραφής. Έκοβαν τον φλοιό του κορμού σε λεπτές λωρίδες τις οποίες ένωναν μεταξύ τους και σχημάτιζαν πλατιές και μακριές ταινίες. Βάζοντας δύο στρώματα το ένα πάνω στο άλλο δημιουργούσαν μια εύκαμπτη και επίπεδη επιφάνεια που την στέγνωναν και τη βερνίκωναν.

Καθεμιά από αυτές ήταν ένα φύλλο. Κολλούσαν ύστερα με άμυλο καμιά εικοσαριά τέτοια φύλλα, το ένα μετά το άλλο και ύστερα , με μελάνι και μυτερά καλαμάκια, έγραφαν τους λογαριασμούς τους, τις προσευχές τους, τις ιστορίες τους. Η δυνατότητα αυτή άφησε έντονα ίχνη στην κοινωνική ζωή των Αιγυπτίων.
Ο πάπυρος ως υλικό γραφής διαδόθηκε σε όλους τους κατοίκους της Μεσογείου, φυσικά και στην Ελλάδα με την Αίγυπτο όμως να έχει το μονοπώλιο της παραγωγής και της διακίνησής του.

Τα βιβλία από πάπυρο είχαν μορφή κυλινδρική αφού την πλατιά παπύρινη ταινία την τύλιγαν σε ρολό, δίνοντάς της έτσι τη μορφή κυλίνδρου. Το κείμενο στον πάπυρο γραφόταν σε στήλες κάθετες προς το μήκος της ταινίας και καθεμιά από αυτές τις στήλες την έλεγαν σελίδα.
Η χρήση του παπύρου σαν γραφική ύλη διατηρήθηκε ως τον έβδομο αιώνα μετά Χριστόν. Η γη της Αιγύπτου με το ξηρό της κλίμα διατήρησε όλους σχεδόν τους παπύρους που γνωρίζουμε σήμερα.
Μαγδαλένα Λ. Ε1
Φωτογραφίες δημοσίευσαν η Στέλλα και ο Παναγιώτης

Χουχουνάκι-Πάρης και Σία


Το χουχουνάκι είναι ένα λούτρινο ζωάκι που συνοδεύεται από ένα ημερολόγιο.
Το λούτρινο ζωάκι της τάξης μας Γ1 του 8Δ.Σ. είναι ο Πάρης ο Βατραχούλης και η φίλη του η Σία η Πασχαλίτσα που βρίσκεται στο μπράτσο του. Ο Πάρης ζούσε στην κοντινή λίμνη Κορώνεια αλλά επειδή τα νερά της μολύνθηκαν ζήτησε βοήθεια από τα παιδιά της τάξης μας.
Διαβάστε την ιστορία του στην σελίδα http://xouxounaki.blogspot.com
και μάθετε πως πέρασε κατά την διάρκεια της φιλοξενίας του